Daar zijn we weer… het duurde iets langer dat jullie normaal van ons gewend zijn maar dat komt ook omdat we 2 tegenslagen te boven hebben moeten komen. Ten eerste is onze mini laptop gecrasht waardoor het hele toetsenbord niet meer functioneert. Dit betekende bijna tot we onze reisblog niet meer konden updaten maar gelukkig hebben we dit weten op te lossen door een goedkoop bluetooth toetsenbordje aan te schaffen. We hopen dat de laptop het nog 2 maandjes volhoudt……

De 2^de tegenslag die we te verwerken hebben gekregen is dat we beide voor de 1^e keer goed ziek zijn geworden doordat we hoogstwaarschijnlijk iets verkeerd hebben gegeten en de timing was ook niet al te best…..zeker ons Rais heeft even goed moet bikkelen maar daarover later meer. Laten we beginnen bij het begin.

Hua Hin

Na een lange treinreis van 17 uur inclusief vertragingen zijn we eindelijk aangekomen in Hua Hin. De eerste dag hebben we lekker aan het zwembad gerelaxt en zijn we ’s middags het stadje gaan verkennen op de scooter. Onderweg kwamen we een groot waterpretpark tegen en omdat we hier allebei een groot liefhebber van zijn stond de dagbesteding van de volgende dag al meteen vast ;-)

En daar hebben we geen moment spijt van gehad, als twee ongeduldige waterratten stonden we ’s ochtends vroeg een kwartier voor openingstijd te trappelen om naar binnen te kunnen. Eenmaal binnen hadden we het gehele waterparadijs bijna voor onszelf, dat scheelt weer een paar kleine kleuters omver beuken als we te lang moesten wachten … Grapje kersverse moedertjes ;-)

Maar wat een glijbanen …. de ene nog hoger en spectaculairder dan de ander maar eentje was toch wel heel bijzonder. Ik twijfel tot op de dag van vandaag nog of hij de “Kamikaze” die ik een aantal jaar geleden in Mallorca heb getrotseerd heeft overtroffen. Daar gingen we dan, samen met mijn dappere maatje trotseerde we de hoge treden van “The Free Fall” en eenmaal op het hoogste schavot aangekomen zien we daar een afgesloten capsule staan. De blauwe kijkers van ons Rais veranderde in twee bange puppie oogjes maar haar trots won het van de angst toen ik haar vroeg……jij eerst ?

Zelfverzekerd stapte ze naar voren. De deur van de capsule werd door de badmeester open gemaakt waardoor je op een plexiglas plaat kon staan. Deurtje dicht…..handen kruislinks op de schouders…..voetjes gekruist en door een speaker hoorde je een stem aftellen……3…..2……1…….BAM……de plaat klapte weg en daar viel je meters naar beneden zonder ook maar de glijbaan te raken…..hoppa……bochtje door…..links…..rechts………je ging op een gegeven moment zelfs zo hard dat de glijbaan meters omhoog ging om je snelheid af te remmen om uiteindelijk na wat bochten in een grote bak water afgeremd te worden. Het resultaat, een grote glimlach en een zere rug maar dat is een kleine prijs die je betaalt in de wondere waterwereld.

Check de glijbaan via deze link : https://www.youtube.com/watch?v=cxDgzeQxJmc&feature=youtu.be

Nadat Raisje mij een aantal uur heeft vergezelt is ze eventjes gaan liggen op een zonnebedje en ben ik nog even verder gegaan. Maar na een uurtje toen ook mijn rug helemaal rood was door de glijbanen zijn we met onze chlooroogjes moe maar voldaan, huiswaarts gekeerd.

De volgende dag stond er weer een treinreis van 5 uur gepland naar Surathani een doorvoerstadje die de meeste mensen gebruiken om op de boot te stappen naar de eilanden zoals Koh Samui maar wij gingen de andere kant op…..het nationaal park Khao Sok. Vanuit Surathani waar we een nachtje hebben geslapen zijn we met de bus naar dit prachtig park vertrokken.

Nationaal Park Khao Sok

Is werkelijk een klein paradijsje op aarde. Het park herbergt één van de oudste regenwouden van deze planeet, een kraakhelder blauw meer, grote diversiteit aan wildlife, grottenstelsels en enorme kalksteenrotsen. Wij verbleven 2 dagen in een boomhut midden in de jungle wat al een ervaring op zich was, heerlijk wakker worden met bijbehorende oerwoud geluiden en dan neem je de ongemakken zoals de hoge luchtvochtigheid……lage waterdruk in de douche en bijbehorende ongedierte op de koop toe, het was allemaal bij de prijs inbegrepen zullen we maar denken.

Dan de dag waarvoor we hier uiteindelijk naar toe zijn gekomen, een eendaagse trekking door dit nationaal park. De weg er naar toe was al prachtig met een longtailboot vaarde we 2 uur lang door het meer met aan beide kanten het immense karsgebergte. Dit was misschien wel mooier dan onze trip in Halong Bay en CatBa Island, mede omdat je met een longtailboot veel lager over het water vaart en omdat wij ook nog het enigste bootje waren voelde je je bijna één met de natuur. Toen we onze voeten aan wal hadden gezet moesten we dwars door de jungle, op weg naar een grot en dan zou je zeggen….alweer een grot !? Tja, dat zei ons Rais ook bij het boeken van deze trip maar gelukkig heb ik haar kunnen overtuigen om toch deze excursie te kiezen want de “Nam Talu Cave” lieve leesvrienden, was er eentje die anders was dan alle anderen . We werden namelijk verzocht om ons te bewapenen met zaklampen en zwemkleding….. dit laatste gaf net dat extra beetje dimensie….lees en huiver…..

Bewapend met een zaklamp samen met nog een handvol toeristen door een pikkedonkere grot…..tot zover nog niks speciaals. Toch ? Totdat het water je letterlijk en figuurlijk aan het kinnetje staat want zo moesten wij ons na een aantal afdalingen door de grot heen manoeuvreren. Om je vervolgens aan een stuk touw omhoogtrekken…… hop…... de verdere duisternis in. Op een gegeven moment kwamen we in een grote holle ruimte waar de gids zijn zaklamp naar boven scheen en daar zaten ze dan ….. honderden kleine vleermuisjes tegen het plafond aan……goeiendag…….Freek Vonk is er niks bij ;-) Na ook wat krabbetjes en grote spinnen gespot te hebben zagen we uiteindelijk na een uur weer het heldere licht van de uitgang, zo dat was nog eens een excursie !

Vanuit Khao Sok zijn we vertrokken naar Krabi waar onze 10 daagse strandvakantie begon op Railay Beach. Dit strand kun je alleen per bootje bereiken en op het eilandje zelf rijden geen auto’s wat meteen een heel relaxte sfeer met zich mee bracht. Prachtige baaien met dito zonsondergangen omdat foto’s meer zeggen dan duizend woorden….. bij deze :

Al dit moois werd helaas verstoord op de laatste dag dat wij hier verbleven. Na het middag eten voelde Rais zich niet helemaal lekker, erg veel buikkrampen,overgeven, kortom het hele rattenplan. Pffff………wat een ellende en zeker omdat we de volgende dag met de boot richting Koh Lanta zouden vertrekken en ziek op een boot dat is al helemaal niks. Na mate het avond werd begon ik me ook steeds slechter te voelen en het duurde niet lang of we lagen allebei goed ziek op bed. De volgende ochtend voelde we ons gelukkig al iets beter. Hop de zware rugzakken om en 15 minuten door de brandende zon richting pier wandelen. Dit was waarschijnlijk iets te veel voor het lichaam van Rais want ze kon direct door naar de WC om wederom over te geven. Tja en daar stond Raisje dan, goed ziek te wachten op een boottocht van dik een uur. Gelukkig heeft ze alles weten binnen te houden, het was even bikkelen maar we kwamen zonder incidenten aan op Koh Lanta onze 2^de eilandbestemming. Hier hadden we veel tips gekregen van Hans en de moeder van Rais dus we hadden genoeg leuke dingen te ondernemen. Echter knapte Rais maar niet op. Haar buikje bleef roet in het eten gooien . De 1^e nacht tijdens ons verblijf in Koh Lanta kreeg ik ook nog een fikse terugval. Hoge koorts en werd een paar keer badend in het zweet wakker. De volgende ochtend voelde ik mij gelukkig wel meteen een stuk beter dus de bacteriën waren definitief uit mijn lichaam. Dit was helaas bij Rais nog niet het geval. Ze was wel aan de beterende hand maar nog steeds herstellende. We hebben in de middag een scootertje gehuurd en zijn toen het eiland gaan verkennen. Lekker langs de kustlijn gereden en toen we een mooi en bijna verlaten strand zagen, zijn we hier naar toe gereden en heerlijk in het water afgekoeld.

Aan het restaurantje van ons verblijf zat ook een heel gezellig barretje grenzend aan de zee. Toen ik wat drinken bestelde werd ik aangesproken door de barman. Na een gezellig gesprek vertelde hij mij dat de eigenaar van deze bar een tattoo shop had aan de overkant van de straat en hij wees naar wat foto’s die op een paal waren geplakt. Zag er wel goed uit ook foto’s van tatoeages die gezet waren op de traditionele bamboe wijze. Op het uiteinde van een bamboestokje zijn dan naalden bevestigd en de tattooist prikt dan zelf de inkt in de huid. Een echt ambacht …. Ze bestaan dus nog ;-).

Hmmm……. dat zou ook wel een mooi aandenken zijn aan het Aziatische deel van onze reis……even met ons Raisje bespreken dacht ik. Toen ik het idee aan haar vertelde was ze in het begin nog wel sceptisch omdat het direct bestempeld werd als een impulsief idee. Tja, die ik heb inderdaad soms wel eens ;-).

Ben toen de shop op de ipad gaan opzoeken en daar waren gelukkig allemaal goede recensies te lezen. Je zag ook aan de foto’s dat die kunstenaar, want zo noem ik hem maar even, ook echt goed was. Het ontwerp die ik wilde had ik ook al gevonden en hiermee was Rais overtuigd, ze vond hem ook heel mooi. De plaats waar de tattoo moest komen was ook al bepaald. Dus je raadt het al, de volgende ochtend zat deze jongen in de stoel van Tattoo Studio Lucky Ink.

Het ontwerp werd getekend op papier en mijn linker bovenbeen waar de tatoeage zou komen werd afgetekend, vervolgens werd de tekening op mijn huid afgedrukt…..tot zover de bekende procedure. Maar dan…..de bamboestokjes werden tevoorschijn gehaald en werden alle drie voorzien van verschillende naalden, van dik naar dun om het verschil te kunnen maken in de belijning. We gingen er even goed voor liggen en daar begon het festijn. Met een snelle handbeweging prikt de kunstenaar de naald in de huid om hem vervolgens na een aantal prikken weer in het inkt potje te dopen. Dit moet al veel sneller gebeuren dan wanneer je getatoeëerd word met behulp van een machine. De pijn was acceptabel en omdat hij veel vaker de naald in het inkt potje moest dopen had je ook meer tussenpozen zonder pijn. Wat wel een nadeel was, is dat het veel langzamer gaat, logisch natuurlijk want de inkt werd er handmatig ingeprikt en dat gaat niet zo snel. Na 2 uur keek ik op mijn bovenbeen en hij was toen nog niet op de helft. Tja….ik had dan ook vrijwillig gekozen voor de totale breedte van mijn bovenbeen omdat dit het mooiste was….maar ja….dan moet je daar ook de consequenties van dragen. Dat wordt dus weer bikkelen dacht ik bij mezelf, want ik voelde dat de pijn heftiger werd, teken dat de adrenaline begon uit te werken.

Ik kan jullie ook mededelen, dat proef ondervindelijk is vastgesteld, dat het tatoeëren van de binnenkant van het been vele malen pijnlijker is dan de buitenkant. Al met al was het kunstwerk na zo’n 5 uur bikkelen eindelijk af maar het resultaat mag er wezen, al zeg ik het zelf. Het lijnenwerk ziet er verdomd strak uit ondanks dat het met de hand is gezet en dat is echt niet bij alle tatoeages die je op het internet ziet. Geluk ? Dat ik met deze “impulsieve” actie tegen een echte kunstenaar ben aangelopen ? Toeval bestaat niet……zou ons Rais zeggen en deze keer heeft ze wat mij betreft gelijk, het was een mooie samenloop van omstandigheden ;-).

Phi Phi islands

De volgende dag kwamen we na een uurtje varen aan op de eilandengroep Koh Phi Phi. Deze eilanden staan bekend om hun super mooie stranden, azuur blauw water en het bruisende uitgaansleven. De eerste dag hebben we op het gemakje het eiland verkent en heerlijk over de strandjes geslenterd. Onderweg werden we aangesproken of we interesse hadden in een poolparty maar dit durfde we nog niet aan. Rais voelde zich voor het eerst weer helemaal lekker en om dan meteen los te gaan is vragen om problemen. De volgende dag zijn we naar het viewpoint gelopen. Na 3,5 km een steile weg te hebben bewandeld met een hellingspercentage van soms wel 15%, werden we getrakteerd op een prachtig uitzicht.

’s Avonds zijn we richting de strandtentjes gelopen, overal gezellige muziek en fireshows. Onder het genot van een drankje kon je heerlijk zittend/liggend genieten van de acrobatische kunsten van Thaise jongeren die m.b.v. brandende fakkels echt een hele vette show neerzetten. Respect wat die gasten allemaal konden zeg…….super mooi om te zien !! Na de show waren er ook al wat rode vlekjes op mijn gezicht getoverd en dat was niet van het vuur ;-) Dus nog even met ons Rais de voetjes van de vloer op de dansvloer om vervolgens te eindigen in een heel gezellig barretje met alleen maar Aussies en die kunnen er ook wat van. Het klikte meteen tussen mij en de “lads” …. Althans dat vond ik ;-) Dus dat belooft wat als we volgende week in Sydney zitten.

Kuala Lumpur

Is de hoofdstad van Maleisie en heeft bijna 2 miljoen inwoners. Wat ons als eerste opviel is de mengelmoes van verschillende rassen en culturen in de stad. In de overige steden waar wij zijn geweest zag je ons “de toeristen” en in grote meerderheid de autochtonen inwoners. In deze stad zagen we naast de toeristen, uiteraard veel chinezen want die zijn er schijnbaar overal maar ook mensen uit de arabische cultuur inclusief boerka en mensen uit Thailand en Indonesie.

Kuala Lumpur is een waar shoppinparadijs. Je struikelt er werkelijk over de shopping malls. De meeste zijn dicht bij elkaar geconcentreerd in de buurt van Jalan Bukit Bintang en het was niet toevallig dat ons hotel hier ook stond. Ideaal gelegen tussen de shopping malls en de Petronas Twin Towers. We verbleven hier maar 2 dagen dus dan was het wel fijn dat alle highlights die wij wilde zien op loopafstand lagen, of nog beter gezegd, vanuit ons hotel was een directe aansluiting met een loopbrug die de shoppingmall Pavilion en Suria KLCC (gelegen aan de voet van de Petronas towers) met elkaar verbond. TOP !

De eerste avond zijn wij naar de Heli Lounge Bar gegaan. Je neemt de lift tot de 34^ste verdieping van het Menara KH gebouw om daarna via 2 trappen op een echt heliplatform uit te komen die overdag nog steeds in gebruik is maar ’s avonds wordt omgedoopt tot lounge bar. Wat een uitzicht over de stad inclusief Petronas Towers !

De 2^de dag hebben we ons heerlijk vermaakt in de shoppingsmalls. Echt alle merken zijn hier vertegenwoord, van exclusief (Dior, Dolce &Gabanna, Luis Vuitton etc) tot aan merken zoals de Zara. Maar ook gigantische electronica zaken die TV’s verkopen die amper in onze huiskamer kunnen staan en als last but not least, op de bovenste verdieping, heel veel lekker eten ;-)

De Petronas Twin Towers, het internationale symbool van de stad Kuala Lumpur. De 88 verdieping tellende torens zijn een ontwerp van de Argentijnse architect Cesar Pelli. In de towers over de verdiepingen verspreid, ligt het mooiste winkelcentrum van Kuala Lumpur, het bekende Suria KLCC en achter de Twin Towers bevindt zich het stadspark KLCC Park (Kuala Lumpur City Centre Park) waar je wat ons betreft vanaf de grond het mooiste uitzicht hebt op dit indrukwekkend bouwwerk.

‘s avonds zijn wij naar de SkyBar gegaan wat op de 33^ste verdieping ligt van het Traders Hotel. Het hotel ligt vrijwel recht tegenover de twee torens en er zijn geen gebouwen die het uitzicht blokkeren. Buiten het fabelachtig uitzicht op de Towers en een redelijk deel van het centrum is het ook een hele vette club met zwembad. Als je er voor 21:00 bent hoef je nog geen entree te betalen maar een biertje kost al gauw 20 Euro maar wij hadden geluk, het was happy hour toen wij er waren dus we hadden 2 halve liters voor 5 euro per stuk ! Proost !

Het aziatische en daarbij ook het bijbehorende backpack gedeelte van onze reis zit erop. Ons vliegtuig vertrekt vanavond om 23:30 naar Sydney zodat wij de volgende dag hier rond 10:45 in de ochtend aankomen in de grootste en oudste stad van Australie. 7 dagen verblijven we in een hotel die op 10 minuten lopen ligt van Darling Harbour, een van de toeristische trekpleisters van de stad.

De Sydney Flexi Pass is al in de pocket en hiermee kunnen wij 7 attracties kiezen uit een totaal van 35 attracties voor 1 vaste prijs van 125 Euro p.p. das nog eens een goede deal ! Zeker omdat we kunnen kiezen uit echt hele vette dingen.....bijvoorbeeld een tour door het Sydney Opera House of een bezoek aan Taronga Zoo, een Hop on hop of bustickets voor de Blue mountains, filmpje pakken in het grootste I-Max bioscoop van de wereld met een scherm van 8 verdiepingen.....pfff.....keuzes.....keuzes..........benieuwd welke het zijn geworden ? Dat lezen jullie de volgende keer !

Liefs Bob & Rais